نظر جنجالی نیوشا ضیغمی درباره فساد اخلاقی سینمای ایران

ضیغمی در این ویدئو گفت:

«بعضی از بازیگرانی که مدتی کار نکرده اند مصاحبه می کنند و می گویند پیشنهادهای بی شرمانه ای به آن ها شده. من هفده سال است در این حرفه مشغول کارم و یازده سالی است که ازدواج کرده ام و بچه هم دارم،  اما تا به حال هیچ کس به خودش اجازه نداده به من توهین کند و پایش را از حریم شخصی من فراتر بگذارد. چون به نظر من برخورد دیگران با آدم ها عایده ی رفتار آن ها است . وقتی آدم ها رفتاری می کنند که اجازه می دهد هر کسی هر حرفی را به آن ها بزند یعنی مشکل از خود آن ها است. مشکل از صنف کاری شان نیست. متأسفانه بعضی آدم ها همیشه عدم موفقیت شان را به گردن کسانی می اندازند که برای موفقیت شان تلاش کردند.»

در سال های اخیر بسیاری از بازیگران زن سینمای ایران مدعی وجود فساد اخلاقی در این صنعت شده اند و آن را علت کم کاری خود بیان کرده اند.

موضوع فساد اخلاقی در سینمای ایران اولین بار توسط پرستو صالحی ، یکی از بازیگران زن در سال ۹۱ مطرح شد و از آن زمان هر از گاهی یکی از بازیگران زن سینمای ایران و حتی در مواردی برخی بازیگران مرد به صحبت درباره ی این موضوع جنجالی پرداخته اند.

گرچه برخی از این صحبت ها در تأیید ادعاهای مطرح شده بوده اما بعضی هم مانند نیوشا ضیغمی منتقد این اظهارات بوده اند.

دنیا مدنی، بازیگر سینما و تلویزیون و دختر رویا تیموریان در واکنش به ادعای فساد اخلاقی در سینما گفت: «این صحبت ها جوری افشاگری درباره ی مسائل خصوصی حرفه ی سینما است. در هر حرفه ای خیلی اتفاق ها می افتد اما دلیلی ندارد آن ها را به جامعه انتشار دهیم. فکر می کنم این از یک خشم درونی می آید که نمی دانم حاصل چه چیزی و از کجا است. به نظر من این خشم غلط است. من کسی را سرزنش نمی کنم. اما این ماجرا برای فرهنگ ما نیست. در جوامع غربی زنان موفق شان هستند که این بحث را راه می‌اندازند. بحث این نیست که کسی که موفق نیست حق اظهار نظر ندارد. اما این ها دغدغه هایی شخصی است که به کل سینما نمی‌ توانیم تعمیم دهیم. اینجا بعضی ها که جایگاه شان در سینما مشخص است این مباحث را مطرح می‌ کنند تا نام خودشان را سر زبان ها بیاندازند.»

شبنم فرشادجو هم در پاسخ به سؤالی درباره فساد اخلاقی در دنیای سینما اظهار داشت: «نه اینگونه نیست، به نظر من خیلی شخصی است. من خودم وقتی هفده ساله بودم مادرم من را به دفترهای سینمایی می‌ برد. من از هفده سالگی در سینما بوده ام. خیلی جاها هم انتخاب نشدم ولی فکر می‌ کنم این به خود شخص مربوط می‌ شود. یعنی با رفتار خودت می‌ توانی نشان بدهی که چه اتفاقی می‌ افتد.»