ناگفته های همسرمنصورپورحیدری + جزییات
من هیچ فردی را دلسوزتر از پورحیدری برای استقلال ندیدم. او خودش را به آب و آتش می‌زد تا استقلال مشکلی نداشته باشد. در روزهایی که زنده بود دست به هر کاری می‌زد تا مشکلات استقلال را حل کند. بدون تعارف می‌گویم، طاقت بحران استقلال را نداشت و اگر روزی استقلال می‌باخت یا مشکلی داشت شب تا صبح در خانه راه می‌رفت و من گریه منصور را برای استقلال شاهد بودم. با این تفاسیر با جرات می‌گویم آدم‌هایی همچون او برای استقلال نادر بودند.
منصور پورحیدری متولد (۶ بهمن ۱۳۲۴ تهران – ۱۴ آبان ۱۳۹۵ تهران) بازیکن و مربی فوتبال اهل ایران بود. منصورپورحیدری در یک بازه زمانی ۲۳ ساله هشت مرتبه سرمربی‌گری باشگاه فوتبال استقلال تهران را بر عهده گرفت و با این تیم افتخارات فراوانی، از جمله یک قهرمانی در آسیا در ۹۱–۱۹۹۰، دو قهرمانی در لیگ فوتبال ایران در ۶۹–۱۳۶۸ و ۸۰–۱۳۷۹، دو قهرمانی در جام حذفی ایران در ۷۵–۱۳۷۴ و ۷۹–۱۳۷۸ و سه قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران در ۱۳۶۲، ۱۳۶۴ و ۱۳۷۰ را کسب کرد .منصور پورحیدری گونه‌ای که وی بعد از علی دانایی‌فرد پرافتخارترین مربی این باشگاه است. منصور پورحیدری همچنین در سال‌های ۱۳۷۷ و ۱۳۷۸ سرمربی تیم ملی ایران بود و با این تیم موفق به کسب عنوان قهرمانی در فوتبال بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک شد. این قهرمانی تا به امروز آخرین قهرمانی تیم ملی ایران در سطح قاره آسیا است.منصور پورحیدری بی شک شناسنامه باشگاه استقلال است.
منصورپورحیدری ملقب به پدر استقلالی ها
منصور پورحیدری را استقلالی ها پدر می نامیدند و به طور خاصی به او عشق می ورزیدند.منصورپورحیدری مرده بامعرفت استقلالی ها که ستاره ه آسیایی نیز برای تیمش به ارمغان آورد.پورحیدری سنگ صبور استقلالی ها بود.به گفته خیلی از بازیکنان او برای چندین نفر از آن ها کمک های مالی فراهم کرده بود و به نوعی نمی گذاشت کسی در تیم احساس بدی داشته باشد.
فوتبال باشگاهی منصورخان
منصورخان فوتبال را در تیم دخانیات شروع کرد. او در سال 1342 به تیم دارایی تهران پیوست. در سال 1344 این بازیکن با پیراهن دارایی وارد دنیای حرفه‌ای فوتبال شد. او دو سال برای این تیم بازی کرد. او همراه با این تیم نایب قهرمانی و قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران را تجربه کرد.
در سال 1347 پورحیدری با باشگاه تاج تهران قرارداد امضا کرد. او تا سال 1354 بازیکن آبی‌پوشان پایتخت بود و در مجموع 116 بازی انجام داد. او 1 گل هم به ثمر رساند. منصور همراه با استقلال قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا، قهرمانی در لیگ ایران و قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران را تجربه کرد.
در سال 1348 این بازیکن به یک مهره اصلی و تاثیرگذار در تیمش تبدیل شد. او همراه با تاج به قهرمانی در جام میلز هندوستان رسید. او در سال 1349 با این پیراهن، جام قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا 1970 را بالای سر برد. در ضمن آن‌ها در جام منطقه‌ای ایران هم به قهرمانی رسیدند.
پورحیدری در سال 1351 هم درخشید. تاج در آن سال نمایش فوق‌العاده‌ای ارائه کرد و بدون شکست قهرمان جام باشگاه‌های تهران شد. این تیم در فصل 1352-1353 قهرمان جام تخت جمشید شد و باز هم منصور یکی از مهره‌های کلیدی تیم بود. او در برخی دیدارها بازوبند کاپیتانی تیم را هم بر بازو بست.منصورخان ستاره تیم محبوبش بود.
آخرین فصل هم برای او، فصل 1353-1354 بود. پورحیدری به آخر دوران بازی‌اش رسیده بود و نتوانست در همه بازی‌ها به میدان برود.. این بازیکن پرافتخار آخرین بار در روز 22 آذر سال 1354 در دیدار با راه آهن وارد زمین چمن شد.
تیم ملی
در آن سال‌ها ستاره‌های زیادی در ترکیب تیم ملی ایران حضور داشتند و منصورخانی تنها 3 بازی ملی در کارنامه دارد. او اولین بار در بازی‌های آسیایی 1970 با پیراهن تیم ملی به میدان رفت. او در جام عمران منطقه‌ای 1970 هم عضوی از تیم ملی بود.
البته فرانک اوفارل ایرلندی هم در سال 1353 نام این بازیکن را در لیست بازیکنان دعوت شده به تیم ملی ایران قرار داد ولی منصورخان به خاطر سن بالایش این دعوت را قبول نکرد. در واقع او به بازیکنان جوان‌تر فرصت داد بازی با پیراهن تیم ملی را تجربه کنند و به نوعی در این زمینه فداکاری کرد
منصورخان در سال 1355 و در تیم تاج تهران وارد عرصه مربیگری شد. او دو سال کمک‌مربی جکیچ در این تیم بود. بعد از تغییر نام باشگاه، او به فعالیت در تیم استقلال تهران ادامه داد. او یکی از شخصیت‌های تاثیرگذاری بود که اجازه نداد باشگاه تاج منحل شود.بی جهت نیست که او را پدر استقلال می نامند.منصورخان یکی از ستاره های اصلی باشگاه استقلال بود که نامش جاودان خواهدماند.
پورحیدری برای ثبت اطلاعات باشگاه تاج برای مسابقات جام شهید اسپندی رفته بود که متوجه شد این تیم دیگر نمی‌تواند با این نام به فعالیت ادامه دهد. او بعد از همفکری با عنایت‌الله آتشی، نام «استقلال» را انتخاب کرد و بدین ترتیب تاج کارش را در فوتبال ایران با نام استقلال ادامه داد.
پورحیدری در فصل 1359-1360 سرمربی موقت این تیم بود. او در سال 1360 به عنوان کمک‌مربی وارد کادر فنی الاهلی امارات شد. در آن زمان ولادمیر جکیچ سرمربی این تیم بود. منصورخان در سال 1362 به استقلال برگشت. او این تیم را به قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران رساند.
منصور در مقاطع مختلف روی نیمکت مربیگری آبی‌پوشان پایتخت نشست: فصل 1362-1363، فصل 1364-1365، فصل 1366-1367، از سال 1368 تا سال 1371. در این میان او یک عنوان قهرمانی دیگر در جام باشگاه‌های تهران کسب کرد.
پورحیدری در فصل 1374-1375 هم باز به استقلال تهران برگشت. او تیمش را قهرمان جام حذفی ایران کرد. این دومین بار بود که آبی‌پوشان جام قهرمانی این تورنمنت را به خانه می‌بردند. بدین‌ترتیب آن‌ها به مسابقات جام برندگان جام آسیا 1997 صعود کردند.
ایران با گذر از سد تیم‌های قزاقستان، لائوس، چین و تاجیکستان به مرحله یک‌چهارم نهایی رسید. آن‌ها در ادامه ازبکستان (با هت‌تریک علی دایی) و چین (با گل علی موسوی) را از پیش رو برداشتند و فینالیست شدند. در فینال هم علی کریمی و کریم باقری برای تیم ملی گلزنی کردند تا شاگردان منصورخان مدال طلا را بر گردن بیاویزند.
در ضمن باید به این نکته هم اشاره کرد که تیم ملی در زمان مربیگری پورحیدری یک نتیجه جالب در یک دیدار دوستانه کسب کرد. آن‌ها در مهر سال 1378 در کپنهاگ برابر تیم ملی دانمارک صف‌آرایی کردند و حریف قدرتمند و اروپایی‌شان را با نتیجه 0-0 متوقف کردند. این اولین تساوی ایران برابر یک تیم اروپایی در زمین حریف بود.
بدون شک بهترین سال‌های مربیگری پورحیدری در تیم استقلال تهران سپری شد: قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا، قهرمانی در لیگ ایران، قهرمانی در جام حذفی ایران و قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران مهمترین افتخارات اوست. به همین خاطر است که لقب «پدر استقلال» را برای این چهره مهم فوتبالی در نظر گرفته‌اند.
او بعد از علی دانایی‌فرد پرافتخارترین مربی تاریخ آبی‌پوشان است. او در مجموع 5 بار سرمربی استقلال در رقابت‌های آسیایی بود. نتیجه هم یک قهرمانی، یک نایب قهرمانی، یک عنوان سوم و یک عنوان چهارمی بود. این نکته را هم نباید فراموش کرد که این اسطوره فوتبال ایران سال‌ها به عنوان مدیر و سرپرست در باشگاه استقلال زحمت کشیده است. او مدتی هم سرپرست تیم ملی ایران بود.
پورحیدری نامش را با حروف زرین در تاریخ فوتبال ایران ثبت کرده است. او تنها ایرانی است که هم به عنوان بازیکن هم به عنوان مربی قهرمان جام باشگاه‌های آسیا شده است. در ضمن او هم با تیم ملی هم با استقلال قهرمانی در رقابت‌های آسیایی را تجربه کرده است. در زمینه دربی تهران هم منصور یک رکورددار است. او 6 بار در این دربی برابر پرسپولیس پیروز شده است.
افتخارات منصورخان
دارایی: قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران 1346
تاج: قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران (1348 و 1350 و 1351)، قهرمانی در جام منطقه‌ای 1349، قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا 1970، قهرمانی در جام تخت جمشید 1353، قهرمانی در جام میلز هندوستان (1348 و 1349 و 1350)، قهرمانی در جام دوستی 1351، قهرمانی در جام اتحاد 1352
تیم ملی ایران: قهرمانی در جام عمران منطقه‌ای 1970
در قامت مربی
استقلال تهران: قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران (1362 و 1364 و 1370)، قهرمانی در لیگ فوتبال ایران: (جام قدس 1369، جام آزادگان 1380)، قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا 1991، قهرمانی در جام حذفی ایران (1375 و 1379)، قهرمانی در جام استقلال قطر 1370
تیم ملی ایران: قهرمانی در بازی‌های آسیایی 1998
در تیر سال 1386 حواشی زیادی در مورد انتخاب سرمربی جدید استقلال ایجاد شده بود. منصورخان در این باره اظهار داشت:
«ناصر حجازی، سرمربی استقلال است و من نیز به عنوان عضو هیات مدیره موظف به حمایت از او هستم. در جلسه هیات مدیره نیز بر سر انتخاب سرمربی بحث‌های زیادی شد و همه نظرات مطرح شد؛ اما در نهایت با رای اکثریت اعضا ناصر حجازی سرمربی شد. مشکلی با حجازی ندارم و از او به عنوان سرمربی استقلال حمایت می‌کنم. مسئول انتخاب سرمربی برای استقلال نیستم. این وظیفه مدیرعامل است و اعضا نیز فقط نظرات خود را پیرامون گزینه‌های مدیرعامل اعلان می‌کنند.»
در مرداد سال 1395 پورحیدری سرپرست تیم استقلال تهران بود. در آن روزها منصوریان هدایت تیم را برعهده داشت و نتایج ضعیفی کسب می‌کرد. بعد از یکی از همین باخت‌ها، خبرنگاران با منصورخان مصاحبه کردند. او که از وضعیت استقلال به شدت ناراحت بود گفت:
«فقط می‌توانم از هواداران استقلال عذرخواهی کنم. چون امروز واقعا روز برد استقلال بود ولی از این فرصت استفاده نکردند. آن‌ها آمدند و کمک کردند و از تیم ما حمایت کردند. بازیکنان استقلال؟ نه مقصر منم که عصا دستم بود و نمی‌توانستم بدوم! آقای منصوریان مشکل را پیدا می‌کنند. راستش را بخواهید، مشکل خود فوتبال ایران است!»به راستی که منصورخان در تعصب و غیرت جزو اولین ها بود و می ماند.
در سال 1399 محمد نادری به باشگاه استقلال پیوست. او که یک مدافع کناری است می‌خواست پیراهن شماره 2 آبی‌ها را بر تن کند. بنابراین با خانواده مرحوم پورحیدری تماس گرفت و از آن‌ها رخصت خواست. او در تماس تلفنی با فریده شجاعی صحبت کرد. شجاعی در این باره گفت:
«او می‌توانست این کار را انجام ندهد چرا که شماره ۲ استقلال آزاد بود و سال‌های مختلف بازیکنان دیگری آن را پوشیدند اما اینکه وی برای پوشیدن آن از ما رخصت گرفت، معرفت و فرهنگ بالایش را نشان می‌دهد. من از این رفتار محمد نادری خیلی خیلی خوشحال شدم و از حالا روی او تعصب دارم. امیدوارم این جوان بتواند با پیراهن شماره ۲ استقلال بهترین نمایش‌ها را به اجرا گذاشته و به تیم ملی برسد.»
او در مورد منصورخان این گونه می گوید:
«من هیچ فردی را دلسوزتر از پورحیدری برای استقلال ندیدم. او خودش را به آب و آتش می‌زد تا استقلال مشکلی نداشته باشد. در روزهایی که زنده بود دست به هر کاری می‌زد تا مشکلات استقلال را حل کند. بدون تعارف می‌گویم، طاقت بحران استقلال را نداشت و اگر روزی استقلال می‌باخت یا مشکلی داشت شب تا صبح در خانه راه می‌رفت و من گریه منصور را برای استقلال شاهد بودم. با این تفاسیر با جرات می‌گویم آدم‌هایی همچون او برای استقلال نادر بودند.
منصور عاشق و دلباخته استقلال بود. در مورد پول قرارداد او هم بی‌معرفتی استقلال هنوز ادامه دارد و دیگر به این موضوع عادت کرده‌ایم. دیگر این پول برایمان ارزش ندارد اما متوجه شدم فردی که تمام زندگی‌اش را برای استقلال گذاشت و صادقانه برای این تیم خدمت کرد، هیچ ارزشی ندارد.»
۴۱ سال در خانه صدای بلند منصور را نشنیدم
فریده شجاعی همسرمنصورپورحیدری این گونه از همسرش می گوید: باید بگویم منصور چه در زندگی خانوادگی و چه در فوتبال و ورزش و حتی میادین یک اسطوره بوده است و در طی این ۴۱ سال زندگی تا به حال صدایش در خانه بلند نشده و حتی به بچه ها نیز کوچکترین بی احترامی ای نداشته است و کمتر مردی را می توان با این شرایط در اطراف دید .منصور مرد کامل و مظلومی بود که نمونه آن را ندیدم و در حال حاضر مظلومیت اش بیشتر ما را تحت تاثیر قرار داده است و در واقع خیلی ناراحتم .
منصورخان اسطوره فراموش نشدنی باشگاه استقلال
در نبود بزرگان استقلالی ها ضربه های زیادی متحمل شدند.هواداران نبود ناصرخان و منصورخان را دردی تمام نشدنی می دانند.در روزهایی که حجازی برای همیشه از این دنیا پرکشید بودن اسطوره ای به نام منصور پورحیدری دلگرمی بزرگی برای آبی ها بود.او نمی گذاشت کسی در تیم احساس کمبود داشته باشد.ساده دل بود و مهربان.عاشق بود و صادقانه ابراز می کرد که عاشقان واقعی هواداران هستند نه او.کمرش خم شد اما سر خم نکرد در این راه پرفراز و نشیب.به راستی که منصورخان را ستاره باید نامید.ستاره ای که در آسیا آبی هارا سربلند کرد.یاد وخاطره اش جاویدان