فضایل و ویژگی‌های اخلاقی امام علی نقی (ع) چه بود؟

امام علی النقی پیشوای دهم شیعیان و دوازدهمین نور از انوار عصمت و طهارت، در ۱۵ ذی الحجه سال ۲۱۲ یا ۲۱۴، در محلی در حوالی مدینه، چشم به جهان گشود و با نور وجودش جهان را غرق در سرور کرد.

آنچه دیگران میخوانند

سایت شماره یک:

یکی از کار‌های مهم امام هادی (ع) که امامان اهمیت بسیاری به آن می‌دادند، حفظ خط فکری و فرهنگی تشیع و جلوگیری از ترویج اندیشه‌های مخالفان بود. این کار به تربیت شاگردان برجسته و تشکیل حوزه علمیه و تدریس فقه و عقاید اصول اسلامی نیاز داشت که در عصر امام باقر و امام صادق (ع) این زمینه به طور گسترده فراهم شد و سپس امامان دیگر حتی در شرایط بسیار سخت آن را تبیین و دنبال کردند.

چکیده‌ای از زندگینامه امام علی النقی (ع)

نام: علی

لقب: هادی، نقی

کنیه: ابوالحسن

نام پدر: محمد (حضرت امام جواد (ع))

نام مادر: سمانه مغربیه

تاریخ ولادت: ۱۵ ذی الحجه سال ۲۱۲ هجری قمری

محل ولادت: مدینه طیبه

مدت عمر شریف: ۴۲ سال

مدت امامت: ۳۳ سال

تعداد فرزندان: ۴ پسر و ۱ دختر

تاریخ شهادت: ۳ ماه رجب سال ۲۵۴ هجری

علت و نحوه شهادت: طعام زهر آلود

نام قاتل: متوکل عباسی

محل دفن: سامراء

ولادت امام علی النقی (ع)

امام هادی (ع) در روستای صریا که در یک فرسخی مدینه قرار داشت، در روز سه شنبه، نیمه ذی الحجه دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش نام او را علی نهاد.

پیش از آنکه امام هادی (ع) به امامت برسد، پدرش، امام جواد (ع) در فرصت‌های مناسب به امامت و جانشینی او تصریح کرده بود. برای مثال، آن هنگام که در سال ۲۲۰ هجری از مدینه به سوی بغداد می‌رفت، یکی از یاران حضرت به نام اسماعیل بن مهران پرسید: امام بعد از شما کیست؟ آن حضرت در پاسخ فرمود: «امر امامت پس از من به عهده پسرم علی (امام هادی) است».

امام هادی (ع) در این زمینه گام‌های اساسی و مهمی برداشت و شاگردان برجسته ای، چون حضرت عبدالعظیم حسنی، خیران الخادم، این سکّیت اهوازی، ابوهاشم جعفری، حسین بن محمد مدائنی، جعفر بن سهیل و اسماعیل بن مهران را تربیت کرد و شاگردان برجسته پدر و جدش را دور خود گرد آورد و حوزه علمی فعال و پرتلاشی به وجود آورد

ویژه:

تگ های مرتبط