درگذشت بزرگترین زن ایرانی

ایران درّودی نقاش، کارگردان، نویسنده، منتقد هنری و استاد برجسته دانشگاه است. او در سال 1315 در خراسان و در خانواده‌ای سرشناس به دنیا آمد. خاندان پدری از بازرگانان صاحب نام خراسان، و خانواده­ ى مادری از بازرگانان قفقازبودند که پس از انقلاب شوروی به ایران مهاجرت کرده و در مشهد اقامت گزیده بودند.

درّودی با علاقه‌ای که از کودکی به نقاشی داشت‌ پس از اتمام تحصیلات متوسطه، راهی فرانسه شد و تحصیلات خود را در دانشکده­ ی عالی هنرهای زیبای پاریس بوزار به پایان رساند. او در بروکسل برای شفاف کردن رنگ‌های نقاشی دوره­ ی ویترای را درآکادمی سلطنتی بروکسل گذراند و تاریخ هنر را در مدرسه لوور پاریس فراگرفت.

درسال 1347 به سفارش شرکت آی.تی.تی که لوله کشی نفت آبادان به ماهشهر را انجام داده بود تابلوی نفت ایران را خلق کرد. تابلویی که تصویر آن با تیراژى چند میلیونی در مطبوعات مهم امریکا از قبیل لایف، تایمز، نیوزویک به چاپ رسید و احمد شاملو نام رگ های زمین، رگ های ما را بر این شاهکار نهاد.

ایران درّودی در دهه ی 40 پس از نمایش آثارش در گالری­ های مختلف، برای آموختن کارگردانی و تولید برنامه­ های تلویزیونی به انستیتو آر.سی.ال نیویورک رفت. در نیویورک با پرویز مقدّسی که در رشته­ ی کارگردانی سینما و تلویزیون تحصیل می­ کرد آشنا شد و با او ازدواج کرد. چندى بعد درّودی به همراه همسرش به ایران بازگشت و در سازمان تازه تاسیس تلویزیون در سمت تهیه کننده و کارگردان برای مدت 6 سال به فعالیت پرداخت. حاصل این فعالیت تهیه و کارگردانی بیش از 80 فیلم مستند تلویزیونی موفق از هنرمندان ایران و جهان بود که سبب شد دانشگاه صنعتی شریف از او دعوت به عمل آورد تا به عنوان استاد افتخاری، تدریس تاریخ و شناسایی هنر را در این دانشگاه برعهده گیرد.

برگزاری ٦٤ نمایشگاه انفرادی و شرکت در بیش از250 نمایشگاه گروهی در کشورهای اروپایی، ایران، مکزیک، ژاپن وآمریکا است. انتشار مقالات و نقدهای تحقیقی و هنری در مطبوعات ایران، ایراد سخنرانی در مراکز فرهنگی و هنری دنیا، تهیه و کارگردانی بیش از 80 فیلم مستند تلویزیونی از هنرمندان ایران و جهان، نگارش و انتشار کتاب زندگینامه خودنوشت «در فاصله‌ی دو نقطه...!» حاصل بیش از٦٠ سال فعالیت همه جانبه ­ی او در عرصه ­ی هنر معاصر ایران است که تا امروز ادامه دارد. فعالیت‌‎هایی که در کنار نشست و برخاست با بزرگانی چون آندره مالرو ، سالوادور دالی، ژان کوکتو، آنتونیو رودریگز، احمد شاملو و... و بیان منحصر به فرد وی در نقاشی، او را به یکی از مهم‌ترین نقاشان ایران و جهان بدل کرده است.

موزه هنرهای معاصر تهران، موزه هنرهای زیبای کرمان، کاخ موزه سعد آباد، کاخ صاحبقرانیه، موزه ایکسل بلژیک و موزه هنرهای معاصر نیویورک از جمله مکان‌هایی‌ هستند که در کنار مجموعه داران سرشناس، آثار ایران درّودی را در گنجینه خود دارند.

ایران درّودی در آخرین فعالیتش، بعد از تاسیس بنیادی در سال 1390، 195اثر برگزیده­ ى خویش را که  طى ٤٧ سال با هدف ارائه در موزه ­­ی شخصی خود حفظ کرده بود، به صورت محضری به این بنیاد و مردم ایران بخشید، وهزینه ی ساخت موزه را از محل فروش منزلش در پاریس تامین کرد.

در اسفند ماه سال 1394 شهردارى تهران قطعه زمینى واقع در خیابان سید جمال الدین اسد ابادى، جهت بهره بردارى موزه­ ی اثار نقاشی ایران درّودی در نظر گرفت. متاسفانه مراحل ادارى ان بیش از انتظار به طول انجامید، سرانجام در خردادماه 1397 شوراى اسلامی شهر تهران بهره بردارى از زمین مذکور را پس از دوسال وچهار ماه با اکثریت آراء تصویب کرد. اکنون  بنیاد بی ­صبرانه منتظر ابلاغ رسمى آن است تا کار ساختمان موزه شروع شود. تحصیلات:

«دانشکده ی عالی هنرهای زیبای» پاریس ( بوزار) رشته­ ی نقاشی.

«مدرسه­ ی لوور» پاریس، رشته­ ی تاریخ هنر.

«دانشکده­ ی سلطنتی» بروکسل، رشته­ ی ویترای.

«انستیتو آر. سی. آ.» نیویورک، رشته­ ی تهیه و کارگردانی سینما و برنامه­ های تلویزیونی.

نمایشگاه­ های فردی:

1337 (1958)- «مرکز هنرهای میامی بیچ».

1337 (1958)- دانشگاه کلمبیا، آمریکا.

1338 (1959)- هتل «هیلتون»، تهران.

1338 (1959)- «تالار فرهنگ»، تهران.

1338 (1961)- «انجمن ایران و امریکا»، تهران.

1340 (1961)- «تالار فرهنگ»، ایران.

1342 (1963)- موزه­ ی «ایکسل»، بروکسل.

1343 (1964)- گالری «سنتاماریا پیزا»، میلان.

1343 (1964)- گالری «بورخس»، تهران.

1344 (1965)- «انجمن ایران و آمریکا»، تهران.

1348 (1969)- گالری «نگار»، تهران.

1349 (1970)- هتل «هیلتون»، تهران.

1349 (1970)- دانشگاه «صنعتی شریف»، تهران.

1351 (1972)- انستیتو «گوته»، تهران.

1352 (1973)- گالری «اسپس 2000 » نیویورک.

1352 (1973)- انستیتو «گوته»، آبادان، شیراز، مشهد، اصفهان.

1352 (1973)- گالری «دروآن»، پاریس.

1352 (1973)- گالری «آرتیوم آرتیست»، ژنو.

1353 (1974)- گالری «21»، زوریخ.

1353 (1974)- «شرکت ملی نفت ایران»، آبادان.

1353 (1974)- دانشگاه «فردوسی» مشهد.

1354 (1975)- گالری «دروّدی»، تهران.

1354 (1975)- گالری «دروآن»،توکیو.

1354 (1975)- گالری «لاگالریا»، مکزیکوسیتی.

1355 (1976)- گالری «اریتاژ»، تورنتو.

1355 (1976)- موزه­ ی «هنرهای زیبا»، مکزیکوسیتی.

1355 (1976)- دانشگاه «فردوسی» مشهد.

1355 (1976)- دانشگاه اصفهان.

1355 (1976)- «شرکت ملی نفت ایران»، آبادان.

1355 (1976)- «تلویزیون ملی ایران»، شیراز.

1355 (1976)- گالری «الکساندر»، تهران.

1357 (1978)- «باشگاه نخست وزیری» تهران.

1357 (1978)- هتل «انترکنتیناتال»، ژنو.

1361 (1982)- گالری «موت»، ژنو.

1366 (1987)- گالری «بایول»، پاریس.

1367 (1988)- سالن «رولان گاروس»، «پاله دوشایو»، پاریس.

1367 (1988)- استودیو «کیو»، نیوجرسی.

1367 (1988)- گالری «آرت دکور»، واشنگتن دی. سی.

1368 (1989)- «فرست کردیت بانک»، لوس آنجلس.

1370 (1991)- مرکز فرهنگی «M.O.R.C. A» پاریس.

1370 (1991)- «بنیاد فرهنگی ایران»، دوسلدرف.

1371 (1992)- «مجموعه ­ی فرهنگی آزادی»، تهران.

1371 (1992)- گالری «سپهری»،تهران.

1373 (1994)- گالری «54» نیویورک.

1373 (1994)- «سازمان ملل»، نیویورک.

1374 (1995)- نگارخانه­ ی «برگ»، تهران.

1378 (1999) - گالری«حوریان» سانفرانسیسکو.

1378 (1999)- دانشگاه «ویرجنیاتک» ویرجنیا، امریکا.

1378 (1999)- دانشگاه «U.C.L.A.» لس‌آنجلس.

1381 (2002)- «خانه­­ ی هنرمندان»، تهران.

1381 (2002)- موزه­ ی «هنرهای معاصر»، اصفهان .

1382 (2003)- گالری «پگاه»، کرمان.

1387 (2008)- موزه­ ی «هنرهای معاصر»، تهران.

1387 (2008)- گالری «شیرین»، تهران.

1392 (2013)- «خانه­ ی هنرمندان»، تهران.

1392 (2013)- موزه­ ی «هنرهای معاصر» تهران، رونمایی از چاپ پانزدهم کتاب «در فاصله­ ی دو نقطه...!» همراه با نمایش آثار ایران درّودی متعلق به گنجینه موزه.

نمایشگاه گروهی:

بیش از 250 نمایشگاه گروهی درکشورهای ایران، فرانسه، بلژیک، سویس، آمریکا، مکزیک، ژاپن، استرالیا و هم­چنین نمایشگاه­ هایی با هنرمندان ایرانی در ایران، فرانسه، آمریکا، کانادا، موناکو، آلمان و امارات­ متحده­­ ی عربی.

فعالیت در سایر زمینه­ ها:

از سال 1343(1964) عضو کنگره­ ی بین­ المللی هنرمندان و منتقدین «ریمنی­»، «وروکیو»­، و «سان مارینو­»، ایتالیا.

از سال 1346(1967) تا1351(1972­) تهیه­ کنندگی و کارگردانی بالغ بر 80 فیلم مستند برای تلویزیون ملی ایران تحت عنوان «شناسایی هنر».

1347(1968) کارگردان فیلم مستند « بی­ینال ونیز» به مدت 55 دقیقه.

از سال 1349(1970) تا1351(1972) استاد مدعو دانشگاه «صنعتی شریف»، برای تدریس «تاریخ و شناسایی هنر».

سخنرانی­ ها در باره­ ی "هنر ایران"                                                                                          

1377(1998)- «انجمن فرهنگی ایرانیان مقیم بلژیک»، بروکسل و کتابخانه «مرکز مطالعات ایران»، لندن.

1378(1999)- دانشگاه «ویرجینیاتک» ویرجینیا، دانشگاه «یو. سی. ال. ای.» لوس­ آنجلس و دانشگاه «برکلی» سانفرانسیسکو، همچنین «انجمن متخصصین» سن­خوزه، و «انجمن سخن» سانفرانسیسکو، «انجمن سخن» لوس­ آنجلس، «انجمن فرهنگی ایرانیان» سکرمنتو و «انجمن فرهنگی ایرانیان» نیوجرسی.

تحقیق درباره­ ی «هنر هخامنشیان» چاپ در مجله «سخن» و «نگین» 1346 و 1347.

سلسه مقالات و نقد درباره­ ی نقاشی درمطبوعات ایران.

سلسه سخنرانی­ های درباره­ ی «نقاشی» و «نقش زن در تاریخ و هنر باستان و معاصر ایران» و هم­چنین درباره­ ی کتاب«در فاصله­ ی دو نقطه...!» که از زندگی­نامه هنرمند است.

انتشارات:

1352(1973)- ایران درّودی ( آثار نقاشی 1352-1338) چاپ اول، ناشر: مولف.

1355(1966)- ایران درّودی ( آثار نقاشی 1352-1338) چاپ دوم، ناشر: انتشارات «امیرکبیر».

1375(1996)- در فاصله­ ی دو نقطه ...! (زندگی­نامه­ ی­ نقاش به قلم خود او) ناشر: «نشرنی».

1383(2004)- چشم شنوا (آثار نقاشی) ناشر: مولف.

1387(2007)- قصه­ ی انسان و پایداری­اش... ! (شناخت­نامه ­­ی ایران دروّدی) مولف: مهدی مظفری ساوجی، ناشر: «سخن».

1396(2017)- در فاصله­ ی دو نقطه ...!  چاپ بیستم، ناشر: «نشرنی».

1397(2018) - گفتگو با ایران درّودی - مصاحبه گر: مهدی مظفری ساوجی - ناشر: نشر ثالث