قصاص برای کوری چشم / مشتی که کار دست صاحبش داد

درگیری در کارگاه ساخت لوستر در پیشوای ورامین رخ داد. در این درگیری یک نفر مجروح شد. رسیدگی به پرونده درگیری ورامین در دادگاه آغاز شد. یک نفر چشمش در این درگیری کور شد. در ادامه بیشتر از این درگیری بخوانید.

رسیدگی به این پرونده از 26 فروردین ماه سال  ۹۶ به دنبال وقوع درگیری در کارگاه ساخت لوستر در پیشوای ورامین آغاز شد. در آن درگیری که چند نفر حضور داشتند مرد جوانی به نام شهرام از ناحیه چشم آسیب دید و به بیمارستان منتقل شد  اما چشم چپ وی به خاطر شدت جراحات نابینا شد .

شهرام پس از این ماجرا از دو برادر شکایت کرد و یکی از آنها به نام نوید را در ماجرای کور شدن  چشمش مقصر دانست .

وی  گفت:  من از مدتی قبل  با 2 برادر اختلاف مالی داشتم و به همین خاطر به کارگاه پرداخت لوستر آنها رفتم تا تسویه حساب کنم. اما من و دو برادر با هم درگیر شدیم. همان موقع  چند نفر دیگر هم وارد دعوا شدند و درگیری بالا گرفت.یکباره نوید مشت سنگینی به صورتم زد که موجب تخلیه شدن چشمم  شد. من از او شکایت دارم .

با این شکایت دو برادر ردیابی و بازداشت شدند و به درگیری با مرد جوان اعتراف کردند .

نوید گفت :من و برادرم در کارگاه بودیم که شهرام و دوستانش به آنجا آمدند و درگیری را شروع کردند . چند نفر دیگر نیز در این دعوا شرکت داشتند. شهرام با برادرم درگیر بود و دست بر نمی داشت. من هم  به هواخواهی از برادرم با او درگیر شدم .من قصد میانجی‌گری داشتم و می‌خواستم به دعوا پایان دهم که  با مشت به صورت شهرام زدم. اما هرگز قصد کور کردن او را نداشتم.

برادر وی نیز گفت: در این ماجرا دخالتی نداشته و ضربه ای به شاکی نزده است.

نخشتین دادگاه

 به دنبال اعتراف های نوید وی  در شعبه ۸ دادگاه یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد .

در آن جلسه شهرام درخواست قصاص چشم را مطرح کرد.

وقتی نوبت دفاع به نوید رسید جرمش را گردن گرفت اما گفت :هرگز قصد کور کردن چشم شهرام را نداشتم و فکر نمی کردم ضربه مشتی که به چشم شهرام زدم موجب تخلیه چشم او شود.چشم او از قبل مشکل داشت.

در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با توجه به درخواست شاکی  پرونده،نوید را به قصاص چشم محکوم کردند.

با اعتراض وکیل متهم به حکم، پرونده در شعبه هفتم دیوان عالی کشور تحت رسیدگی موشکافانه قرار گرفت و قضات عالی رتبه ،با توجه به عدم مماثلت در اجرای حکم  قصاص چشم ،آن را شکستند  تا نوید در شعبه همعرض محاکمه شود.

دومین محاکمه

نوید این بار در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران از خود دفاع کرد.

در ابتدای جلسه شاکی پرونده در جایگاه ویژه ایستاد و تقاضای قصاص چشم را مطرح کرد .

وی گفت :حتی اگر پزشکی قانونی اعلام کند در قصاص چشم امکان رعایت تساوی  وجود ندارد ،من حاضر هستم به چشم نوید آسیب کمتری وارد شود اما بینایی اش را از دست بدهد تا بفهمد در این سالها چه روزگاری داشته ام .من بعد از نابینا شدن یک چشمم کسب و کارم را از دست داده ام و خانه نشین شده ام.

 وی ادامه داد:  من لوسترسازی داشتم و نوید و برادرش کارگاه پرداخت لوستر داشتند. من با انها دوست بودم و مبلغ ۱۱ میلیون تومان از آنها پول طلب داشتم اما آنها پولم را نمی دادند .هر بار به کارگاه آنها می رفتم بهانه می‌آوردند و می‌گفتند ۱۰ روز دیگر به سراغشان بروم .من قبل از عید هم به سراغ آنها رفته بودم اما آخرین بار وقتی برای گرفتن پولم به آنجا رفتم عصبانی و با آنها درگیر شدم . در آن درگیری نوید با مشت به چشم چپم زد که نابینا شدم.کاش هرگز برای گرفتن طلبم به آنجا نیم رفتم.

شاکی گفت: متهم و برادرش در این مدت حتی یک بار هم به  سراغ من نیامدند و تا از من  دلجویی کنند و این موضوع مرا اذیت می‌کند .به همین خاطر حاضر به گذشت و دریافت دیه نیستم و قصاص  چشم می خواهم .

سپس نوید در جایگاه متهم ایستاد و گفت: شاکی با برادرم اختلاف داشت که آن روز به کارگاه ما آمد و آنجا را به هم ریخت .او خودش داد و فریاد راه انداخت .من اتهام کور کردن او را قبول ندارم ،چون مشتی که به چشم او زدم آنقدر سنگین نبود که موجب نابینایی وی شود.سالها قبل لامپ در صورت شهرام ترکید و همین موضوع باعث آسیب‌دیدگی چشم او شد .او بعد از درگیری با من و برادرم برای انتقام جویی از ما چنین شکایتی را مطرح کرد  و مدعی شد ضربه مشت من موجب نابینایی چشمش شده است.

متهم ادامه داد: من  مدتی قبل  پسرخاله ام را سراغ او فرستادم تو رضایتش را جلب کند اما شاکی  حتی قبول نکرد با پسر خاله ام صحبت کن .

 سپس وکیل وی به دفاع پرداخت و گفت :مدارک موجود در پرونده نشان می‌دهد چشم‌چپ شاکی از قبل مشکل داشته و از بینایی صد در صد برخوردار نبوده است.به همین خاطر امکان اجرای قصاص چشم و رعایت تساوی  و مماثلت امکان پذیر نیست. از این رو از دادگاه تقاضای صدور حکم دیه را دارم .همچنین تقاضا دارم تا شاکی به پزشکی قانونی معرفی تا مشخص شود ضربه وارد شده به چشم شاکی چند درصد موجب نابینایی او شده است.

در این میان شاکی برخاست و گفت: چشم من از قبل مشکلی نداشت و من قبلا دوبار گواهی نامه ام را تمدید کرده بودم. اگر مشکل بینایی داشتم به من گواهی نامه داده نمی شد و پزشکی قانونی نیز این موضوع را تایید می کرد.

بنا بر این گزارش، در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند.